Posiadanie ogrzewanej podłogi doceniają wszyscy konsumenci. Należy się jednak zastanowić nad materiałem na podłogę, która będzie ogrzewana. Wielu profesjonalistów twierdzi, że najlepiej wybrać materiał o wysokim współczynniku ciepła, czyli ceramikę lub kamień.

Twórcy tej teorii uzasadniają ją dość mętnie tym, że taka posadzka pozwala ułożenie cienkich kabli lub mat grzewczych już w warstwie kleju. Czyli droga ciepła będzie z całą pewnością krótsza od tej, którą musiałoby przejść, gdyby źródło ( kabel, mata) znajdowało się niżej, w podkładzie.
W gruncie rzeczy, chodzi natomiast o to, że podłogi na ogrzewanie podłogowe wymagają dużej wiedzy i wprawy wykonawcy.
Drewno, rzeczywiście, nie jest dobrym przewodnikiem ciepła, dlatego utworzona z niego posadzka powinna posiadać maksymalnie 1,5 cm grubości. Grubsza posadzka podniesie koszty ogrzewania i obniży wilgotność powietrza. Niska wilgotność może doprowadzić do powstania szczelin w naszej podłodze.
Należy też odrzucić takie gatunki drewna, które posiadają wysoki współczynnik skurczu, czyli zmieniają wymiary. Pod wpływem modyfikacji temperatury lub wilgotności pracuje np buk. Powinno się zatem go usunąć. Jednakowo rzecz się ma z jesionem, który wprawdzie mniej zmienia własne wymiary, niemniej jednak natomiast prędzej czy później także może popękać. Jeżeli już ktoś nie umie stabilizować tego i innych rodzajów drewna. Bo cały problem polega na umiejętnościach wykonawcy.
Bardzo niezwykle ważny jest gatunek drewna, niemniej jednak równie istotna jest budowa drewnianych elementów. Lite drewno trzeba poprawnie przygotować, znacząca jest stabilizacja albo dosłownie wstawianie metalowych wzmocnień. Bardziej intuicyjne w założeniu są drewna warstwowe. Najlepiej sprawdzi się tutaj deska trójwarstwowa.
Podłogi lakierowane wyglądają najlepiej, chociaż tutaj także powinno się mieć bardzo duże kwalifikacji i edukację, bo lakier pod wpływem ciepła pęka. Rzecz jasna, nie u wszystkich, bo sporo uzależniony jest od specjalisty, który tworzy tę pracę.